عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
فوبیا در دوران کودکی نوعی اضطراب خاص است.
فوبیاهای خاص ترس شدید در مورد موقعیت ها، اشیاء یا حیوانات خاص هستند. در نظر بگیرید که کودک شما ممکن است چه نوع اضطرابی را تجربه کند. ترس هایی که در چندین موقعیت مختلف تعمیم داده می شوند، فوبیا نیستند. بسیاری از کودکان هر از گاهی ترس هایی دارند که طبیعی است.
علائم فوبیا در دوران کودکی
- افکار نگران: گفتن: "یه هیولا زیر تخت من هست!"
- اجتناب از زمان تنهایی: ترس شدید از دور بودن از مراقبین
- ترس های خاص: زمانی که والدین به زیرزمین می روند یا در خیابان راه می روند به شدت نگران می شوند
- فلج شدن: امتناع از رفتن به مدرسه یا بیرون رفتن به دلیل ترس از طوفان یا باد
- تغییرات ناگهانی در رفتار: عدم تمایل کودک به انجام کارهای سرگرم کننده از ترس مواجه شدن با شی مورد ترس
- به رختخواب نمی رود: شب ها برای خوابیدن در اتاق خواب خود تلاش می کنند
اگر کودک خوشحال شما شروع به نشان دادن این علائم کرد، ممکن است اخیراً در معرض چیزی ترسناک قرار گرفته باشد. در نظر بگیرید که آیا این خبر قتل‌های اخیر، آدم‌ربایی یا جنایات خشونت‌آمیز را نشان می‌دهد. متاسفانه این برنامه های خبری بخشی از دنیای ما هستند.برای مشاوره د رمورد درمان بیش فعالی کودکان اینجا کلیک کنید
اگر فرزند شما پس از تماشای یک رویداد اخیر در تلویزیون، ترس ناگهانی را نشان داد، می توانید با گوش دادن دقیق به او کمک کنید. به کودک خود یادآوری کنید: «اگرچه جنایاتی اتفاق می افتد، اما این برنامه های خبری احتمال وقوع آن را برای شما افزایش نمی دهند. مدرسه و خانه شما مکان های امنی هستند. اگر برای رفع ترس های خود به کمک نیاز دارید، می توانید به والدین، معلمان یا مراقبان خود مراجعه کنید. ما شما را ایمن نگه خواهیم داشت.» رویدادهای هیجان انگیز در اخبار می تواند صدمات زیادی به فرزندان ما وارد کند بدون اینکه والدین حتی بدانند. اغلب، استفاده از زبان مستقیم و اطمینان‌بخش می‌تواند به کودک شما کمک کند تا رویدادهای ناراحت‌کننده را در اخبار هدایت کند.
ترس های رایج دوران کودکی
- ترس از تاریکی: شکایت از تاریکی و ناتوانی در خواب
- ترس از سگ: ترس از سگ به حدی که به پارک نرود
- ترس از عنکبوت: به نظر می رسد که نمی توان در مورد عنکبوت صحبت نکرد
- ترس از حشرات: نشان دادن ترس شدید از گاز گرفتن توسط یک حشره یا نیش زدن توسط یک زنبور
- ترس از آسانسور: ترس از سوار شدن به آسانسور، باعث می‌شود از هشت پله در مطب دکتر بالا بروید.
- ترس از تزریق: تسلی ناپذیر شدن قبل از دریافت واکسن
- ترس از آب و هوا: اگر باد یا باران می بارد از بیرون رفتن امتناع می کنید؟ داشتن ترس مرگبار از گردباد یا طوفان
- ترس از بلایای طبیعی: به نظر می رسد در مورد سیل، آتش سوزی، سونامی، فوران آتشفشان، یا سوختن زمین در زیر نور خورشید وسواس داشته باشید.
- ترس از جدایی: در سنین پایین خاص (8 ماهگی، 18 ماهگی و 24 ماهگی)، ترس از جدایی از والدین برای کودکان عادی است. نوزادان به طور طبیعی در برابر جدایی از والدین خود مقاوم هستند. بعد از 2 سالگی یا بیشتر، برخی از کودکان هنوز از جدایی وحشت دارند که ممکن است منجر به تشخیص اختلال اضطراب جدایی شود.
- ترس از ارواح یا هیولا: شاید پس از تماشای یک فیلم ترسناک یا ویدیوی یوتیوب، کودک از هیولا وحشت کند. شاید بی وقفه زیر تخت یا کمد را چک کنم
علل فوبیا در کودکان
از نظر بالینی، فوبیا در کودکان شایع است. اگر به دلیل امتناع فرزندتان از سوار شدن به هواپیما، زندگی خود را سازماندهی مجدد می کنید تا از پرواز اجتناب کنید، ممکن است فرزندتان فوبیا داشته باشد. اگر واکسن آنفولانزای اسپری بینی را دریافت می کنید، حتی اگر می تواند کمتر از واکسن موثر باشد، برای حفظ آرامش، کودک شما ممکن است فوبیا از تزریق داشته باشد.
اگر از پارک دور شوید زیرا تعداد سگ‌های کمتری وجود خواهد داشت، زیرا سگ‌ها به این معنی است که کودک شما با جیغ و داد فرار می‌کند، کودک شما فوبیا دارد. کودک مبتلا به فوبیا واکنش شدید، عصبانیت، علائم هراس مانند تهویه بیش از حد، لرزش یا عرق کردن را خواهد داشت.
احتمالاً می توانید ترس را به وضوح در فرزند خود ببینید. کودکان مضطرب اغلب چشم‌های گشاد، دست‌های سرد و لطیف، ضربات پا، فشار دادن دست‌ها و حالت سفت دارند. حتی ممکن است در صورت وجود فوبیا مریض شوند که منجر به درد شکم، درد قفسه سینه، حالت تهوع یا سردرد شود.
چرا این فوبیا اتفاق می افتد؟
به طور کلی، کودک احساس خطر می کند یا تجربه منفی خاصی با شی مورد ترس دارد. به عنوان مثال، کودکی که از باد می ترسد، ممکن است به یاد بیاورد که ساعت ها به دلیل هشدار گردباد مجبور شد به زیرزمین برود.
یا ممکن است کودکی که از سگ یا مار می ترسد در گذشته مورد تهدید یا حمله حیوانی قرار گرفته باشد. برخی از بچه ها به دلیل صدای بلند پارس به سادگی از سگ ها می ترسند.
بچه های دیگر ممکن است پس از تماشای فیلم های ترسناک، برنامه های تلویزیونی یا فیلم ها از هیولاها یا ارواح بترسند. اغلب، این ترس‌ها به نظر می‌رسند که «غیرعامل» به نظر می‌رسند، زیرا ممکن است والدین از رویدادی که در وهله اول باعث ایجاد فوبیا شده است، آگاه نباشند.
در مورد فوبیا در کودکان چه باید کرد
درمان شامل قرار گرفتن در معرض تدریجی همراه با راهبردهای مقابله ای، آرامش و کاهش اضطراب است. کمک گرفتن از یک متخصص اغلب توصیه می شود، و تحقیقات نشان می دهد که درمان فوبیا نسبتاً آسان است، بنابراین این خبر خوب است!
درمان با قرار گرفتن در معرض تدریجی برای فوبیا
شناخته‌شده‌ترین درمان برای فوبیا، "قرار گرفتن در معرض تدریجی" است. گاهی اوقات، والدین می توانند این کار را خودشان با فرزندشان انجام دهند. اگر کودک شما فوبیایی دارد که بر عملکرد روزمره تأثیر می گذارد، ممکن است به تدریج کودک خود را در معرض محرک های ترسناک قرار دهید. اجازه دهید اضطراب آنها برطرف شود، بنابراین با نیاز به فرار و اجتناب مبارزه کنید.
به این معنی که اگر هر بار فقط کمی از چیزهای ترسناک را به کودک خود نشان دهید، اضطراب شروع به کاهش می کند. شما می خواهید به فرزندتان اطمینان دهید که در امنیت است و به او بیاموزید که آرام بماند به جای فرار یا پنهان شدن. هرچه به تدریج و به صورت تدریجی آیتم مورد ترس را معرفی کنید، احتمال اینکه این استراتژی موثر باشد بیشتر می شود.
با ترس از سگ چه کنیم
اگر کودک شما از سگ ها می ترسد، ابتدا می توانید کتاب هایی در مورد سگ ها بخوانید و به تصاویر نگاه کنید و در عین حال به سطح اضطراب کودک خود توجه کنید. این کار را در طول چند هفته انجام دهید و بین کتاب‌ها فاصله بگذارید تا کودکتان بتواند بدون نگرانی کتاب‌ها را بخواند. سپس، یک سگ آشنا را از راه دور و بدون تماس تماشا کنید. به تدریج به سمت نزدیک‌تر شدن و نزدیک‌تر شدن حرکت کنید، مطمئن شوید که "قرار گرفتن در معرض" ایمن است و به کودک شما آسیب وارد نمی‌کند.
کار کنید تا یک سگ آشنا کودک شما را بو کند و او در نوازش حیوان احساس راحتی کند. شما نمی خواهید کودکی به سگ های ناآشنا نزدیک شود. اما، در ملاء عام، ممکن است بخواهید بتوانید در خیابان راه بروید بدون اینکه فرزندتان با دیدن حیوانی فریاد بزند و گریه کند.
با قرار دادن تدریجی کودک خود در معرض شی یا حیوان مورد ترس، ممکن است بتوانید اضطراب خفیف را قبل از اینکه جدی تر شود کاهش دهید. این قرار گرفتن منظم در معرض جسم مورد ترس بدون فرار، به مرور زمان اضطراب را کاهش می دهد. کودک شما ممکن است بعد از تحمل موقعیت ترسناک و دریافت اینکه هیچ اتفاق وحشتناکی رخ نداده است، احساس بهتری دارد. با این حال، اگر کودک در حال حاضر ناراحتی شدید را تجربه می کند، به دنبال خدمات روانشناس باشید.
